3 Temmuz sabah saat 8.30 civarı 25 yelkenli tekne West Istanbul Marina’dan yola çıktık. 53 millik yol alıp saat 18 sularında Şile’ye vardık, büyük ve geniş liman…. Hiç yelken açmadık. Boğazdan çıktıktan sonra karadan ortalama 1 mil açıktan seyir ettik, ortalama derinlik 25 metreler.

Uzun bir aradan sonra merhaba,

Nasılsınız? Her kış olduğu gibi bu kış da yazı yazacağım diye planlar yapmıştım ama nafile. Bir satır bir şey bile karalayamadım. Daha öncesinde en azından bir girişim oluyor, taslaklar birikiyordu. Bu sefer o da yok.

Kusura bakmayın bir iç dökme olmadan başlayamayacaktım bu yazıya… Yazının şarkısı içinse şöyle buyurun lütfen tık tık

Bazı kitaplar vardır; “okudum hayatım değişti” veya “başucu kitabım, aklıma estikçe açıp okuyorum” dersin. Kimi kitaplar kişide farklı duyguları tetikler, adeta içinde bir yerde gizli kalmış, hapsolmuş tutkuları alevlendirir, ya da kendine bile itiraf edemediğin duygularını, korkularını, utançlarını senin yerine yüksek sesle dile getirir. Bazen, işte tam ben de böyle düşünüyordum veya ben kahramanın yerinde olsaydım asla böyle davranmazdım dersin. Ve bazıları da alır götürür seni, olay örgüsünün geçtiği, kahramanın havasını soluduğu yerlere, mekanlara, şehirlere…

Merhaba, yine ipin ucu kaçmak üzere, biz şuan Kekova’da Üçağız köyündeyiz fakat ben daha Göcek’i anlatacağım size hadi bana kolay gelsin 🙂

Bu yazının şarkısı da Turgut Özal’ın (bu yazı ile alakasını aşağıda okuyacaksınız) da çok sevdiği bir şarkı olsun; Emel Sayın’dan Yunus Gibi